Ik ben er!

17 september 2017 - Iramba, Tanzania

Daar zit ik dan! Na maanden voorbereiden en vooral de laatste weken toch wel heel veel dingetjes die ik ‘nog even’ moest doen is het eindelijk zover. Op 12 september rond 10.30 uur zit ik in de lucht, in een KLM vliegtuig op weg naar Kilimanjaro International Airport (JRO) in Tanzania. Na een voorspoedige vlucht met best prima eten en lekker veel ruimte, omdat de stoel naast mij leeg is, kom ik rond 20.00 uur lokale tijd (GMT+3) aan in Tanzania. Na 2 uur in de rij staan, omdat ik niet de enige ben die een visum pas bij aankomst wilde regelen, krijg ik zonder veel gedoe een visum en ben ik klaar om mijn bagage op te halen. Helaas kom ik er dan achter dat mijn backpack (ingepakt in een beschermende tas) niet op de band ligt, maar wel een andere die er exact hetzelfde uitziet als de mijne, maar waarop toch echt een andere naam staat. Aangezien ik op dat moment één van de laatste passagiers ben die nog zijn bagage op moet halen, vermoed ik dat iemand per ongeluk de verkeerde backpack heeft meegenomen. Ik krijg de betreffende passagier niet te pakken, dus met de hoop dat zij mijn backpack terug brengt (en na het invullen van een formulier ivm missende ruimbagage) ga ik toch maar alvast door richting Arusha. Gelukkig staat er als ik het vliegveld uitstap (wat uit één aankomsthal en één vertrekhal bestaat) een chauffeur met een bordje met mijn naam erop klaar om mij naar mijn hotel te brengen. Ik stap bijna aan de verkeerde kant in en kom er op deze manier achter dat het stuur in Tanzania rechts zit en ze dus aan de linkerkant van de weg rijden. Na aankomst bij mijn hotel, wat er luxer uitziet dan ik had verwacht, krijg ik een telefoontje van het vliegveld dat mijn backpack gelukkig terecht is!

De volgende morgen geniet ik van mijn eerste Tanzaniaanse ontbijt, met onder andere zoete aardappel, gebakken ei, een sausje met bruine bonen en wat toast. Daarna ga ik maar naar het vliegveld om mijn backpack op te halen, zodat ik zeker weet dat ik deze vandaag terug heb. Nu is het licht, dus kan ik tijdens de reis gelijk genieten van de prachtige natuur van Tanzania. Arusha is een grote stad die hoog in het landschap ligt, aan de voet van Mount Meru en die daardoor behoorlijk groen is, met veel bananenbomen, koffieplantages en allerlei andere soorten bomen en planten. Als we echter richting het vliegveld rijden gaan we dalen en wordt het landschap steeds droger. Het is nu de droogste tijd van het jaar, in oktober tot november begint de korte regentijd en dan zal het een stuk groener worden. Nu zie ik zandvlaktes met bomen met weinig blad, ook zie ik een aantal Maasai lopen met een kudde geiten en of koeien om hen heen. Na terugkomst in Arusha kan ik via het hotel een gids regelen die mij de Maasai market place laat zien en met wie ik Mount Meru voor een deel beklim om bij een waterval te komen. Ik dacht dat Arusha toeristisch zou zijn, maar ondanks dat er wel wat toeristen op doorreis zijn ben ik vaak het enige blanke gezicht op straat. Daardoor val ik heel erg op en kan ik ook eigenlijk niet alleen over straat omdat ik continu aangesproken wordt door verkopers, taxichauffeurs en dergelijke. Eten doe ik daarom dan ook in het hotel. Ik ben best moe van alle indrukken en ik ga vroeg slapen.

De volgende dag moet ik al om half zeven uitchecken omdat om 7 uur de public Land Cruiser vertrekt die mij naar Haydom zal brengen. Dit is een hele ervaring, we zitten met 14 volwassenen en 4 kinderen, exclusief chauffeur, in een truck waar wij in Nederland 9 mensen in zouden passen. De reis duurt 6,5 uur en begint over een asfaltweg, maar die gaat al snel over in een zandweg. Gelukkig is de chauffeur heel capabel en komen we zonder problemen aan op onze bestemming. Onderweg moeten we wel 6 keer stoppen omdat de politie controle doet, waarbij de chauffeur alleen wat papieren moet laten zien. We worden op die stopplaatsen direct omringd door verkopers die proberen soda en nootjes te verkopen aan de inzittenden. Dit moet snel gebeuren, want de chauffeur wacht niet. Bij het Haydom Lutheran Hospital word ik heel hartelijk ontvangen en krijg ik een guest house toegewezen, waarin ik me op kan frissen. Daar had ik wel behoefte aan! Bij het avondeten ontmoet ik de twee Nederlandse geneeskunde studenten die ook op dit moment in het HLH een keuzecoschap doen. Vanaf vrijdag zal ik ook bij hen in het family house verblijven, dat is wel zo gezellig! 

De eerste dag in het ziekenhuis is interessant, maar ook direct opvallend anders dan in Nederland. We beginnen om 7.30 uur met een overdracht waarbij alle artsen uit het hele ziekenhuis aanwezig zijn, die gelukkig in het Engels gehouden wordt. Vervolgens gaan alle artsen, verpleegkundigen en verpleegkundigen in opleiding door naar de morning prayer, waarbij er in het Swahili een korte preek gehouden wordt en wat wordt gezongen uit een liedboek. Zowel bij de overdracht als bij de morning prayer word ik uitgenodigd om mijzelf voor te stellen en krijg ik een warm welkom. Na een radiologie meeting waarbij de röntgenfoto’s van de dag ervoor besproken worden, ga ik door naar de Old ward, dat is de interne geneeskunde afdeling voor volwassenen. Deze afdeling is in tweeën gedeeld, één kant voor de mannen en één kant voor de vrouwen. Ik loop mee met de visite, die de hele ochtend duurt. In de middag is het erg rustig, officieel is de werkdag al om 15.30 uur voorbij, maar ook daarvoor is er weinig te doen. Zaterdag maak ik samen met Suzanne en Iris een wandeling naar de dichtstbijzijnde berg, waar we een mooi uitzicht hebben over de omgeving van het dorp Haydom. Nu is het weekend en ben ik lekker aan het genieten van het heerlijke weer hier en de mooie natuur! 

Foto’s

12 Reacties

  1. Malou:
    17 september 2017
    Wat ontzettend leuk om dit te lezen! Heeeeel veel plezier en geniet van de vele leerzame momenten die je nog gaat krijgen!
  2. Anja:
    17 september 2017
    Een goede tijd gewenst!
  3. Karin van der Weele:
    17 september 2017
    Leuk Roos, kijk nu al uit naar je volgende verhaal!
  4. Jamine:
    17 september 2017
    Veel succes Roos😘
  5. Yvonne Krakeel-de Jong:
    18 september 2017
    Een hele goede tijd daar en heel erg leuk om je verhalen te lezen!
  6. Sjaan:
    18 september 2017
    Mooi om te lezen Rosanne en wat een prachtige foto's!!
  7. Petra:
    19 september 2017
    Wauw, wat ontzettend gaaf, Roos!! Dit was op het vwo je droom al, toch? ;)
    Fijne, goede, leerzame tijd daar en geniet ervan!!
  8. Marissa:
    19 september 2017
    Leuk om te lezen roos!! Zet hem op!😘
  9. Hubrina:
    22 september 2017
    Wat leuk Roos om je verhaal te lezen!
    Succes hè!! Geniet ervan!
  10. Tante Wilma:
    23 september 2017
    Mooi Rosanne om je belevenissen te lezen!! Fijne en leerzame tijd toegewenst in Tanzania.
  11. Marlene van Gameren:
    23 september 2017
    Hoi Roos
    Ik heb je moeder gevraagd of ik ook mee mag lezen met je ervaringen in Afrika. Wat heb je in korte tijd al veel gezien en beleefd. Prachtige foto's van die waterval zeg! Een goede en leerzame tijd gewenst
  12. Hanneke Dorst:
    24 september 2017
    Wow! Wat een belevenis. Veel suc6 hoor. Erg leuk om zo mee te gaan in je ervaringen